வெளிச்சத்தில் இருட்டு

பாதை ஒன்றே
கண்ணில் தெரியும்
எது ஆரம்பம் என்று
நினைவு இல்லை
இருட்டைக் கிழித்து
வெளிச்சத்தில் இருக்கும்
பாதை ஒன்றே
கண்ணில் தெரியும்

எங்கே முடியும்
என்ற நினைப்பு இல்லை
அதை எண்ணிப் பார்க்க
நெஞ்சில் வீரம் இல்லை
எதிரே இருக்கும் இருட்டு
அதை மறந்துப் போக 
எங்கே முடியும்
என்ற நினைப்பு இல்லை  

செல்லும் வழியும்
சீராக இல்லை
கரடுமுரடாய்
முள்ளும் மலருமாய்
வறுமையும் செழிப்புமாய்
தனிமையும் இனிமையுமாய்
செல்லும் வழியும்
சீராக இல்லை

இதில் கிடைக்கும் எதுவும் 

என்னுடையது இல்லை 

காயோ கனியோ 

இனிப்போ கசப்போ 

பொருளோ சுகமோ 

புகழோ இகழ்ச்சியோ 

இதில் கிடைக்கும் எதுவும் 

என்னுடையது இல்லை 

மறக்க முயலும் முடிவு 

முடிவா தொடக்கமா?

எதிரே தெரியும் இருட்டு 

வெறும் ஒரு திரையா?

இங்கே தெரியும் வெளிச்சம் 

மெய்யா பொய்யா?

மறக்க முயலும் முடிவு 

முடிவா தொடக்கமா?

வெளிச்சம் இருந்தும் 

இருட்டில் நிற்கிறேன் நான் 

பகட்டைக் கண்டு 

சிரிக்கிறேன் நான் 

ஒளியைக் கண்டு 

பதுங்குகிறேன் நான் 

வெளிச்சம் இருந்தும் 

இருட்டில் நிற்கிறேன் நான். 

சிறுதுளி, பெருகும் உள்ளம்

மேகங்களின் மூட்டம் கிளப்பியது
மனதில் விளங்காத குதூகலம்

ஜில்லென்ற காற்று வீச
எதிர்பார்ப்பில் துள்ளியது மனம்